Strandzeilvereniging

Eerste energie zelfvoorzienende gebouw op Terschelling

“Duurzaamheid moet je doen", aldus Floor Lagerweij, voorzitter van Strandzeilvereniging Terschelling. Op een prachtige plek, verscholen in de duinen bij het parkeerterrein van West aan Zee, vind je het knusse houten clubhuis van deze strandzeilvereniging. Het werd in 2016 zo duurzaam mogelijk gebouwd. “Strandzeilen is in principe een duurzame sport, dus past daar geen kunststof gebouw bij.”

Deel:

Succesverhalen info:

Aanvankelijk zat de vereniging in het generatorhuisje van Hotel Paal8, vertelt Floor. “Dat konden we gebruiken tot het nieuwe hotel werd gebouwd. Daarna trokken we in een oude caravan op het parkeerterrein. Dat was natuurlijk verre van ideaal en dus zijn we gaan praten met de gemeente. En al was het best ingewikkeld qua bestemmingsplan, dankzij de inzet van onze leden en met hulp van de gemeente kregen we dit plekje toegewezen.”

Creatief
Logischerwijs kun je van een vereniging met 135 leden en een jaarlijkse contributie van 65 euro niet verwachten dat er voldoende kapitaal is voor nieuwbouw. “Dan moet je creatief zijn”, vervolgt Floor. “Dus ontwikkelden we een plan om lid te kunnen worden voor het leven. Dat leverde in totaal 22.500 euro op zodat we aan de slag konden met z’n allen.” Vervolgens kwam de vraag wat te doen qua water, gas en licht. “We wilden de vastrechtkosten voor de vereniging zo laag mogelijk houden. Daarom kozen we ervoor om geen waterleiding aan te leggen en de energie zelf op te wekken met zonnepanelen. Dat hebben we kunnen financieren dankzij Jenö Obendorfer en zijn geothermieproject dat niet doorging. Het geld dat daarvoor bestemd was, wilde hij ten goede laten komen aan een duurzaam initiatief. Daardoor konden we zonnepanelen, batterijen en de verwarming realiseren.”

Geen verspilling
De zestien zonnepanelen op het dak leveren ruim voldoende energie voor de elektrische apparatuur. “Toen we onze leden vroegen wat de capaciteit van de batterijen moest worden, was de reactie: ‘Als er maar een patatpan op kan draaien’”, lacht hij. De overcapaciteit zou prima gebruikt kunnen worden voor – bijvoorbeeld – een oplaadpunt voor fietsen op het parkeerterrein. “Dat zou superleuk zijn”, vindt Floor. “En past helemaal bij onze vereniging.” Het benodigde water wordt meegenomen in jerrycans. “Op die manier is er vrijwel geen verspilling. Verder is overal led-verlichting en bankieren we ook duurzaam. Weet je, duurzaamheid, daar moet je niet over praten, dat moet je doen.” Met vrolijke nadruk: “Dat is mijn credo, dus zet dat er gerust als kop boven.”

EK en WK
Hoe klein de vereniging ook is, zeker vergeleken met de grote en rijke strandzeilverenigingen in het buitenland, toch timmeren de Terschellinger strandzeilers aardig aan de weg. Zo werd in november 2019 het Europees Kampioenschap Strandzeilen op Terschelling georganiseerd. “En hierbij een nieuwtje: onlangs hebben we het Wereldkampioenschap van 2026 toegewezen gekregen. Een megaklus, maar natuurlijk heel bijzonder.”

Veilig strand
Floor is zelf een zeer ervaren ijs- en strandzeiler, die op hoog niveau heeft gepresteerd. “Momenteel ben ik een van de tien internationale wedstrijdleiders. Een verantwoordelijke taak, want mensen vertrouwen erop dat jij het parcours goed hebt uitgezet. Ik kan – dankzij veertig jaar ervaring - aan de kleur van het zand zien hoe het strand erbij ligt.” Waarom het strand van Terschelling zo uniek is? “Het is niet het breedste strand van Europa, ook al wordt dat vaak gezegd. Bij ons is het strand 500 meter van duinvoet tot de waterlijn, terwijl het in Frankrijk 1.000 meter breed is en in Rømø 3 kilometer. Maar het is wel kilometers lang en bovendien heel veilig omdat er nauwelijks kuilen of zwinnen zijn. Daarom komen buitenlandse strandzeilers graag naar Terschelling.”

Dit artikel is van Gerry Visser, gemaakt in opdracht van de gemeente en gepubliceerd in weekblad De Terschellinger januari 2021.

 
Contact
Partners in dit project
Documenten bij dit project
     

    Meer: