Marjanna van der Meulen

“Ga bijvoorbeeld de polder eens in”, zegt Marjanna. “Daar groeit het hele jaar door volop vogelmuur, een plantje met witte bloempjes. Snij de blaadjes en stengels fijn en je hebt een heerlijke salade, vol met vitamine C. Juist nu kunnen we dat goed gebruiken.” Of neem winterpostelein. “Die vind je momenteel veel in de buitenduinen, langs het fietspad. Het is een perfecte wintergroente voor stamppot. Je kunt er ook een salade van maken, of zelfs een smoothie. En dan is er nog zevenblad, en hondsdraf, beide heerlijk door de pesto. En nee, je hoeft je niet bezwaard te voelen, want het groeit overal volop. Bovendien: als je er wat van afsnijdt, groeit het gewoon weer verder. Je moet het natuurlijk niet met wortel en al de grond uit trekken.”

Oesters
Of ga een keertje met laag water het Wad op. “Want wat is er feestelijker dan een maaltje oesters op tafel te zetten? En die groeien hier gewoon, in overvloed. Je mag als particulier 10 kilo per jaar plukken, daar kom je een heel eind mee. En het is hartstikke leuk om te doen.” Al merkt ze dat niet iedereen er zo over denkt. “Rond de kersttijd heb ik ze ook in onze viswinkel op West liggen. Dan komen zelfs eilanders ze halen. Als ik vraag ‘Maar je weet ze toch te vinden?’, is het antwoord vaak ‘Ja, maar daar heb ik geen zin in.’ Tuurlijk, je moet er wat voor doen, maar daardoor smaakt het vaak ook een stuk lekkerder, vind ik.” En over de winkel gesproken: “Soms zie ik kinderen vol afgrijzen naar zeebaars kijken, want daar zit wat bloed aan. Maar kibbeling lusten ze wel.” Lachend: “Alsof kibbeling in blokjes door de zee zwemt.”

Dichtbij huis
Het is heel simpel, vindt ze: “Als je vis of vlees wilt eten, dan moet er ergens op de wereld een dier voor sneuvelen. Van een zeebaars uit de Noordzee weet je waar hij vandaan kom. Waarom zou je vis willen eten die aan de andere kant van de wereld wordt gevangen? Of vlees dat is gefokt in Brazilië? Dat is niet bepaald duurzaam. Terwijl je vlees en vis prima dichtbij huis kunt vinden. Maar dan zullen we bereid moeten zijn iets meer te betalen.”

Gans
Marjanna heeft het geluk dat haar partner Nick fervent jager is. “Het is nu de tijd van een eendje, of een gans. Als er iets duurzaam is, dan is het wel de gans. Het is een ontzettend veelzijdig en lekker stuk vlees. Bij jonge ganzen lijkt de borst wel biefstuk, zo mals is het. Bij de oudere ganzen maak ik er gehakt van, en saucijsjes en paté. En hamburgers, niet te vergeten. Als je een keer een ganzenhamburger hebt gegeten, wil je nooit meer anders.”

Soep
Of ze nog een lekker recept voor ons heeft? “Natuurlijk! En nog heel simpel ook. Pluk gewoon eens wat brandneteltoppen. Doe wel handschoenen aan, maar dat spreekt vanzelf. Even goed wassen, aanfruiten met wat sjalotjes en knoflook, litertje groentebouillon erop en daarna pureren. Beetje zout en peper erbij en klaar. Ik doe er nog wel eens wat stukjes gerookte ganzenborst door, maar dat hoeft niet eens. Dan heb je een waanzinnig lekkere soep, gewoon uit je eigen tuin of uit de berm.”

Dit artikel is van Gerry Visser, gemaakt in opdracht van de gemeente en gepubliceerd in weekblad De Terschellinger november 2020.