Duurzaam ondernemen

Veel mensen denken bij ‘duurzaam ondernemen’ meteen aan grote investeringen en ingewikkelde technologie. Toch hoeft dat lang niet altijd, zegt Jort Bonne van Camping Veldzicht in Midsland. Jazeker, hij is een voorloper op het gebied van duurzaamheid, en ja, het park is dankzij allerlei innovaties inmiddels volledig aardgasvrij. Maar duurzaam ondernemen is vaak ook een kwestie van logisch nadenken.

Neem het groenbeleid op de camping, waar een duidelijke gedachte achter zit. “Wij streven ernaar om het zo natuurlijk mogelijk te doen”, vertelt Jort. “Zo halen we onze nieuwe aanplant bij kwekers die dicht bij de kust zitten. Op het eiland zijn de omstandigheden immers zwaarder dan in het binnenland. Planten en heesters die langs de kust zijn gekweekt zijn al gehard en hebben het zout in hun dna. Dat is misschien in aanschaf wat duurder, maar het zorgt ervoor dat we maar heel weinig uitval hebben. Heel logisch, als je er goed over nadenkt.”

Afscheiding
Nog een voorbeeld. Toen Jort in 2015 een nieuw terrein aanlegde met energieneutrale huisjes, wilde hij een zo natuurlijk mogelijke afscheiding. “Die moest groen blijven het hele jaar, maar ik wilde ook iets wat eiland eigen is en wat onze uitstraling past.” Een voor de hand liggende kandidaat was, naar goed Terschellinger gebruik, de els. “Die stond hier oorspronkelijk op het terrein, maar daar kwam het elzenhaantje in. Dat is een blauwzwart kevertje dat zich tegoed doet aan het jonge blad. Die kun je biologisch bestrijden, maar binnen zes weken zijn ze weer terug. Dus zijn we op zoek gegaan naar alternatieven.”

Liguster
En dus stelde hij zichzelf de vraag: wat stond er vroeger eigenlijk op een boerenerf? “Dat was een ligusterhaag, want liguster doet het prima op zandgrond. Dus hebben we daarvoor gekozen. Alleen snoeien we hem niet machinaal in blokvorm, zoals je vaak ziet, maar met de hand, zodat hij zijn natuurlijke vorm behoudt.” En het werkt: de liguster is inmiddels mooi dichtgegroeid. “In het voorjaar komt er een wit bloemetje in en in het najaar heeft hij besjes waar vogels en insecten op afkomen. En dat is weer goed voor de biodiversiteit.”

Groene vingers
Inmiddels is Jort, evenals zijn dochter Anne-Wil, een aardige groenexpert geworden. Lachend: “Eigenlijk heb ik helemaal geen groene vingers, want ik ben zeevarende van oorsprong. Maar we zijn er het hele jaar mee bezig, dan leer je dat vanzelf. Zo weet mijn dochter precies wat de beste tijd is om te planten, te snoeien en voeding te geven.”

Kippenmest
En het mooie is, zegt Jort, je blijft voortdurend leren. “Zo werden op een nieuw veldje de graszoden steeds geler, hoeveel we ook met grondwater sproeiden. We wilden geen kunstmest strooien, dus haalden we er een deskundige bij. Die concludeerde dat er te weinig droge stof in de grond zat waardoor water er te snel doorheen spoelde. De oplossing bleek eenvoudig: kippenmest strooien. Hartstikke organisch, hartstikke natuurlijk, en het hielp meteen. Geweldig toch?”

Dit nieuwsbericht is gebaseerd op het artikel van Gerry Visser dat is gemaakt in opdracht van de gemeente, gepubliceerd in weekblad De Terschellinger februari 2022.